Стихотворение на татарском о собаке

Кызыклы шәкерт (1910 г.) әйдәле, акбай! өйрән син, арт аягың берлә тор;   аума, аума! туп-туры тор, төз утыр, яхшы утыр! — ник газаплыйсың болай син, мин әле бик кечкенә;   мин туганга тик ике айлап булыр йә өч кенә. юк, кирәкми, мин өйрәнмим, минем уйныйсым килә;   шул болыннарда ятасым, шунда ауныйсым килә. - ах, җүләр маэмай! тырыш яшьләй, зурайгач җайсыз ул: картаеп каткач буыннар - эш белү уңгайсыз ул! ялкау маэмай (1910 г.)  безнең маэмай рәхәт тора, сафа сөрә, җитезләнә, уйный һаман йөгрә-өрә; карый миңа мәхәббәтле күзе белән,  гүя «уйныйк» дигән була, гүя көлә. кайвакыт ул ята тәмле ашап туеп,  ал аяклары өстенә башын куеп. аны шунда чебен халкы тынычсызлый; ялкау маэмай! ул аларны тормый куып. чебеннәрне астан гына карап ята,  ярты йомык күзен генә ялтырата;   бервакыт ул колак артын торып кашый,  чебен халкы шунда тиз-тиз кача башлый. а также есть мультфильм к первому стихотворению

Осорогин м.а - написал больше 20 произведений. речь идет в данном случае об уличном певце, должно быть, французе, который раньше постоянно певал у наших окон, а теперь куда-то исчез, возможно, что и туда, потому что был стар и вряд ли здоров. его звали люсьен. был маленьким неизвестным оперным певцом на вторые и третьи роли, тянул эту канитель до седых волос, неумеренно пил, пропил голос и оказался на улице. таких десятки и сотни. ничего , ничего романтического из такой жизни не вытянешь, уж все обыкновенно и последовательно. люсьен приходил под окна петь больше по утрам, настолько рано, что еще не все хозяйки возвращались с рынка.