Расставьте запятые. 1.сказаў што нiкiта яўрэй а ўсе яўрэi злейшыя ворагi нямецкай нацыi. 2.валя гаварыла пра машу не надта прыязна а ён кiрыла падумаў i тады i думае цяпер што тарас зрабiў правiльны выбар . 3.добра помню адно: мы толькi што прачыталi ў газеце што нямецкiя войскi ўварвалiся ў сталiнград. 1.яна хутка зiрнула па баках i ён заўважыў як пад шапкаю чорных даўнавата не стрыжаных валасоў радаснай жвавасцю блiснулi гэткiя ж чорныя ,нiбы дзве маслiны вочы . 2. i цяпер праз многiя гады пасталеўшы узмужнеўшы мы не забываем пра тую крынiчку i калi бываем у родных мясцiнах яна як i раней вабiць нас да сябе. 3.перахажду мост мiнаю могiлкi якiя вiдать аж з вескi : жаўцее высокi абрыў ля рачулкi i высяцца купаю бярозы ўперемешку з соснамi.

1. сказаў, што нiкiта яўрэй, а ўсе яўрэi злейшыя ворагi нямецкай нацыi.2. валя гаварыла пра машу не надта прыязна,  а ён,  кiрыла,  падумаў i тады,  i думае цяпер, што тарас зрабiў правiльны выбар .3. добра помню адно: мы толькi што прачыталi ў газеце, што нямецкiя войскi ўварвалiся ў сталiнград.

1. яна хутка зiрнула па баках,  i ён заўважыў,  як пад шапкаю чорных даўнавата не стрыжаных валасоў радаснай жвавасцю блiснулi гэткiя ж чорныя,  нiбы дзве маслiны,  вочы.2. i цяпер, праз многiя гады,  пасталеўшы,  узмужнеўшы,  мы не забываем пра тую крынiчку,  i калi бываем у родных мясцiнах,  яна,  як i раней, вабiць нас да сябе.3. перахажду мост, мiнаю могiлкi, якiя вiдать аж з вескi: жаўцее высокi абрыў ля рачулкi, i высяцца купаю бярозы ўперемешку з соснамi.

1.сказаў,  што нiкiта  яўрэй,  а ўсе яўрэi - злейшыя ворагi нямецкай  нацыi.

2.валя гаварыла пра  машу не надта прыязна, а ён ,кiрыла,  падумаў  i тады. i думае цяпер,  што  тарас  зрабiў  правiльны выбар .

3.добра помню адно: мы толькi што прачыталi  ў  газеце, што нямецкiя  войскi ўварвалiся ў  сталiнград.

1.яна хутка зiрнула па баках,  i   ён  заўважыў, як пад шапкаю чорных  даўнавата не стрыжаных валасоў  радаснай жвавасцю  блiснулi  гэткiя ж  чорныя ,нiбы дзве  маслiны вочы .

2. i цяпер праз многiя гады  пасталеўшы узмужнеўшы мы не забываем  пра тую крынiчку i калi бываем у родных мясцiнах яна як i раней вабiць нас да сябе.

3.перахажду мост ,мiнаю могiлкi, якiя вiдать аж з    вескi : жаўцее высокi абрыў  ля рачулкi  i   высяцца  купю бярозы ўперемешку  з соснамi.