Энеіда навыварат критика. заранее .

Паэма «энеіда навыварат» носіць ярка выра-жаны парадыйны характар. яна ў лёгкай жар-таўлівай форме пераказвае сусветна вядомы ан-тычны міф аб тым, як адзін з герояў траянскай вайны эней — сын багіні кахання венеры — са сваімі паплечнікамі вяртаецца на радзіму. аўтар адкрыта насміхаецца з высокага стылю класіч-ных трагедый, іх адарванасцю ад жыцця, увагі толькі да высокага і трагічнага. займальны сю-жэт, вьфазная трапная мова, цікавыя прыкметы вясковага побыту, запамінальнасць пераказу пад-зей зрабілі паэму творам шырока вядомым задоў-га да друкавання. мяркуюць, што паэма была напісана не ра-ней за канец айчыннай вайны 1812 года. аб гэтым сведчыць такое гістарычнае параўнан-не: пасланых богам эолам загубіць энея са спа-дарожнікамі вятроў праганяе бог мораў нептун, ад якога вятры ўцякаюць, «як ад кутуза бана-парт» . імёны галоўных міфічных герояў у па-эме захаваны, дзеянне адбываецца, як у паэме старажытнарымскага паэта вергілія «энеіда» . але захавалася толькі знешняя форма сусвет-на вядомага сюжэта, змест жа ўкладзены зусім іншы. сапраўдныя героі паэмы — зусім не ан-тычныя багі, цары, а сучасныя аўтару беларус-кія паны і прыгонныя сяляне. так, багіня прыгажосці венера апранаецца, як звычайная сялянская дзяўчына, якая вяр-таецца з кірмашу: андрак з насоўкай апранула, 3 падплётам уздзела кавярзні, анучы рабыя абула, як быццам войта селязні.. дыдона — царыца карфагена, куды нарэш-це прыплылі траянцы, запрасіла іх у госці. i хоць эней трымаецца з ёй, як роўны, астатнія прыніжана просяць яе «запісаць у крэпасць» : — хочуць стаць яе прыгоннымі сялянамі, абяца-юць працаваць на паншчыне, хваляцца, якімі рамёствамі яны . прычым, у адроз-ненне ад галоўных герояў, спадарожнікі энея носяць тыповыя беларускія імёны: піліп нам лепіць гарлачы, пракоп жа ступы, таўкачы, а саўка зелле ўсяка знае.. але дыдона адмаўляе сялянам, якія хацелі памяняць свайго пана на іншага, больш спагадлі-вага, бо дзейнічае ўказ аб аседласці, які заба-раняе панам прымаць чужых беглых прыгон-ных сялян: я й так дзесяцкага прыбіла, што ён распраўшчыны не знае ды без пашпартоў усіх пускае. аўтар асуджае ўзмацненне прыгоннага ўціску на беларусі, спачувае пагаршэнню ста-новішча сялян, іх спробам палепшыць стано-вішча. разам з апісаннем вясковага побыту аўтар адначасова ўсхваляе працавітасць і таленавітасць працоўнага беларускага народа. паэма «энеіда навыварат» раскрыла мастац-кія магчымасці звычайнай размоўнай беларус-кай мовы. праўда, у творы толькі размоўна-бытавая мова. але нават з дапамогай пераважна гэтай часткі лексікі аўтару ўдалося не толькі высмеяць аджыўшыя прыёмы і стыль класі-цызму, а і адлюстраваць гістарычныя асаблі-васці жыцця беларускага народа.

|x-3|< 5,2 -5,2< x-3< 5,2 -5,2+3< x-3+3< 5,2+3 -2,2< x< 8,2