Прачытайце текст. адшукайце у iм пачатак, aсноуную частку i канцoуку. заniшыце текст правiльна. кожную частку пшыце з чырвонага радка? жыy-быy на лясной палянцы зайка. aднойчы пасадзiу ен чатыры яблынькi. перазiмавалi драуцы, вясною сокам налiлiся, зазелянелі. кожнaе лета зайка з азярца вядверцам ваду насiу i яблынькi палiвay. праз гадoу колькi зайка налюбaвацца не мог на свой садок. восенню галiнкi дрэу гнулiся ад спелых пладоу. добры садоунiк aтрымayся з зайкi! прыдумайце да тексту загаловак(вусна).

Жыу - быу на лясной палянцы пачатак. аднойчы ен пасадiу чатыры ябланькi. - асноуная частка.. праз гадоу колькiзайка налюбавацца не мог на свой садок .восенню галiнкi дрэу гнулiся ад спелых пладоу. добры садоунiк атрымауся с зайкi.

Улетку я часта хадзіў на на возера, што знаходзілася паблізу нашай вёскі. каля возера расла вольха. закінуўшы вуду, я любіў ляжаць пад ёю і, не зводзячы вачэй з якога-небудзь  воблака, глядзець на неба. асабліва прыемна такое баўленне часу, калі воддаль раз-пораз вуха ловіць водгалас  надыходзячай навальніцы. я жыву на краю вёскі недалёка ад возера, таму магу ляжаць да таго часу, пакуль ўжо не зазіхацяць водсветы маланак над галавою. так было і ў гэты аўторак. з адным толькі адрозненнем. навальніца на гэты раз пачалася ў адно імгненне. таму я паспеў толькі перабегчы цераз зааранае iржышча і дабегчы да бліжэйшай амшары, дзе і намерыўся перачакаць непагадзь. на зямлю апусцілася такая імгла, што хоць вока выкалі. мне было вельмі страшна, але я, заціскаючы вушы рукамі, дачакаўся заканчэння гэтага жаху, і атрымаў магчымасць  імчацца дадому, дзе ў цяпле і цішыні жаваў ігрушы і распавядаў пра сваю прыгоду маме. мама сказала, што будзе мне навука, як перад навальніцай на возера хадзіць. думаю, яна мае рацыю.