Вчем проявилось бесстрашие спартака ? как выглядели вооружение и знамёна римлян ?

Бесстрашие спартака проявилось в битве с опытным полководцем марком крассом, которого направил на войну с восстанием римский сенат. когда на крассу били отправлены армии гнея помпея и войска под командованием лукулла, спартак принял решение разбить их поодиночке, что бы избежать соединения римских войск. выступив против самого сильного противника - марка красса, спартак бесстрашно сражался в первых рядах своей армии, даже получив сильное ранение он не отступил и продолжал сражаться до последнего вздоха. в этом бою армия спартака была разбита. но еще долгие годы, храбрости и героизму спартака, в разных частях италии рабы поднимали восстания. вооружением римлян были копья, дротики,кинжалы и мечи нескольких видов. оружие римлян выглядело крепким, быстры и смертоносным, наиболее популярным был римский короткий меч (гладиус). он был предназначен для нанесения смертельных колющих ударов в ближнем бою. изготавливали такие мечи из кованного железа, ничего в их виде не было, обычная железяка небольшого размера с двух сторон. но именно эти мечи идеально подходили для тактики римских войск, приводили в трепет врагов, ими была завоевана половина древнего рима, знамена римлян были красного цвета с изображение золотого орла.

Қыпшақ хандығы – шамамен 11 – 13-ғасырларда қазіргі қазақ жерінде өмір сүрген мемлекеттік бірлестік. Қимақ (кимек) қағандығы ыдырағаннан кейін әскери-саяси билік қыпшақ ақсүйектерінің қолына көшті. Олар 11-ғасырдың 2-ширегінен бастап Арал мен Каспий өңірлерін жайлаған оғыз тайпаларын ығыстырды. “Оғыздар даласының” (Мафадат әл-ғұз) орнына Дешті Қыпшақ атауы орнықты. 11-ғасырдың ортасынан бастап қыпшақтар Еділден өтіп, батысқа қарай жылжиды. Кейіннен олар Византия империясы мен Болгария жеріне әлсін-әлсін шабуыл жасап, 1071 – 80 ж. Дунай өзеніне келіп жетті. Кейбір рулары басқа түркі тайпаларымен бірлесе отырып, Кіші Азияға тарай бастады. 11 – 12-ғасырларда Алтай мен Ертістен бастап Карпат пен Дунайға дейін созылған даланы мекендеген халықтардың бәрі қыпшақтар деп аталды. 12-ғасырдың ортасынан олар Сырдария бойындағы қалалар үшін Хорезммен соғысты. Қыпшақ ақсүйектерінің бір бөлігі Хорезм шаһына қызмет етті, сондықтан 13-ғасырдың басында хорезмдіктер Сыр бойына толық иелік етіп, Торғай, Ырғыз, Есіл, Нұра өзендерін жайлаған қыпшақтарға жорық жасай бастады. Шыңғыс хан шапқыншылығы қарсаңында қыпшақтар ыдырау алдында тұрды. Таққа тек бөрілі руынан шыққандар мұрагерлік жолмен сайланды. Олар ежелгі түркі дәстүрі бойынша 2 қанатқа бөлінді. Кейіннен Шыңғыс хан әскерлері ретінде Дешті Қыпшаққа Орталық Азиядан келіп сіңген түркі-моңғол тайпалары (керей, меркіт, найман, уақ, жалайыр, қоңырат, т.б.) мен Жошы хан ұрпақтары жергілікті қыпшақтармен араласып, біртұтас халыққа айналды. Сондықтан көп ұзамай Алтын Орда халықтары “Қыпшақ ұлысы”, “Қыпшақ тілдес халықтар” деген жалпылама атаумен аталып кетті. 13-ғасырдың аяғында Алтын Орданың құрамындағы қыпшақ тайпаларының этникалық негізінде құрылған автономиялық бірлестік – Ақ Орда күшейе бастады. 14-ғасырдың аяқ кезінен бастап Ақ Орданы мекендеген қыпшақ тайпалары “өзбек” деген жалпылама атаумен аталды. 15-ғасырдың орта тұсынан бастап “өзбек” терминін “қазақ” атауы ығыстырып шығарды.[1][2]