Переведите на казахский без переводчика он неправильно делает: у абая был вредный характер. его бабушка знала много сказок и стихов. его мама тоже знала много стихов и рассказов. однажды абай заболел. бабушка вызвала двух акынов. они играли мальчику кюи на домбре. он знал одного акына. когда мальчик выздоровел бабушка их. перед тем как рассказывать она говорила: " е-е бұлдыр бұлдыр күн өткен и начинала рассказ. когда абай хотел чтобы ему читали стихи и сказки он тоже говорил: " е-е бұлдыр бұлдыр күн өткен и мама или бабушка рассказывали ему и стихи.

Абай зиянды табиғат болды. оның әжесі көптеген ертегілер мен өлеңдер білген. оның анасы, сондай-ақ поэзия мен әңгімелер көп білген. абай ауырып кейін. менің әжем екі ақынның алып келді. олар қалыпты күй ұл атқарды. ол барда білген. , оларды алғысымды әжесі қалпына келтіру кезінде. сіз айтуға бұрын, ол былай деді: «. ee bұldyr bұldyr өtken кун және абай оған поэзия мен ертегілерін оқып келді тарихын басталады, ол сондай-ақ, былай деді: » ee bұldyr bұldyr кун өtken мен анасы немесе әжесі әңгімелер мен өлеңдер айтып берді.

1941 жылы 22 - маусымда гитлерлік Германия КСРО - ға опасыздық пен шабуыл жасады. Сол күні кеңес үкіметі халықты Отан қорғауға шақырды. Майдан даласына қаншама қазақ азаматтары да белін бекем буып өз ұрпағының келешегі үшін аттанды...

Сол сұрапыл сұм соғысқа менің атам Сәрсенов Жеңсікбай Аманұлы 1943 жылы аттанған екен. Менің атам Сәрсенов Жеңсікбай 1926 жылы қаңтар айының бірінші жұлдызында Ақтөбе облысы, Шалқар ауданы, Қарашоқат бекетінде дүниеге келген. Ата - анасы шаруа адамдары болған. 17 жасқа толғанда әскерге алыныпты. Алғашында 2 ай бойы Орынбор қаласында мылтық атуды үйреніп, жаттығудан өткен. Осы жылы Минск қаласында шайқасқа қатысыпты. Ол кісі көзінің тірісінде балаларына бар білгенін, ақылын аямай санасына сіңіруге тырысатын. Бізге ертегі боп көрінетін соғыс жайында сұрағанымда жанарына бір мұң ұялап, терең күрсініспен сөзін іркіп - іркіп бастайтын. «Балам - ау, соғыс жақсы емес қой, әскерге 1943 жылы аттандым. Екі айдан соң 95 – ші полкке жіберді, оған екі жүзге жуық бала болып бардық, бәрі де өте жас болатын. Москвадан кетіп Воронеж деген қалаға жақындағанда немістің алты самолеті составты атқылап көп адамымыз шығынға ұшырады. Қалған жүзге жуық жаралысы бар, сауы бар жауынгерді қалың тоғай арасымен жаяулатып екі күн дегенде 127 - ші полкке әкеп қосты. Үш күн өткеннен кейін мені командиріміз дивизияға жіберді. Онда мен пулеметчик қылды. Соғыс зардабы кім - кімге де ес жиғызған жоқ. 1945 жылы соғыс аяқталса да, соғыстан кейінгі уақыт ең қиын кезеңдердің бірі болды. Қаншама жауынгерлер жаралы оралса, қаншама адамдардың үйіне күн сайын қара қағаздар жіберіліп жатты...» Атам жанарын бір нүктеге қадағандай қатты да қалды. Бейне бір майданды кино лентасынан көріп тұрғандай... көз алдына елестеп те кеткен болар.