Найти стих алеся разанава па беларускай

Палёт дакуль мне яшчэ трываць? птах, з якім я лячу праз імглістую бездань часу, з няволі — у вызваленне, са скрухі — у радасць, з цемры — у светлы- ню, паварочвае да мяне галаву і кажа: датуль, пакуль хопіць часу, датуль, пакуль хопіць цябе самога, датуль, пакуль хопіць нас.. я кармлю птаха сваім целам, паю сваёю крывёю і перастаю ўжо адрозніваць, дзе ён, а дзе я, а дзе час.. усё загойваецца на мне маё цела, усё аджывае ўва мне мая кроў, усё патрабуе птах сабе новай ежы, і ўсё доўжыцца праз стагоддзі наш не- рухомы палёт. *** снег такое маўчанне ў снезе, такая далеч, такая бель - што замірае душа: не ўмее яна яшчэ быць такою. шастае шорсткая асака. сінеюць самотныя лозы. у вёсцы запальваюць агні. у снега позірк маіх надзей, у снега маіх летуценняў голас. снег, ты з бясконцасці? ты з дасканаласці? ты са скону? усё, што буяла, цвіло, красавала, усё, што стала мінулым, усё, што вярнуцца назад не можа, - вярнулася ў белы снег. у наваколлі яшчэ адно наваколле, у адвячорку яшчэ адзін адвячорак, у долі яшчэ адна доля: снег. свет спавядаецца перад снегам. кранаю далонню снег. *** эксперымент з глыбінь, як лава з кратэра, вырвецца распад. экс- перы- мен- та- та- ры не ідуць назад. азонам вее ў зале, ды лілавее шкло. святло, што вызвалялі, ім сэрцы апякло. учора за гарамі, цяпер выразна, тут.. лаві, кардыяграма, узмахі амплітуд! агні, дажджы і здані вандруюць за сцяной. мы плацім за пазнанне нязнанаю цаной. а маладому сняцца усмешкі і руччы.. адчайна мітусяцца спакойныя ўрачы. загінем — не загінем, бадай, не ў гэтым сэнс.. работу, што пакінем, наступны данясе. такое наша шчасце. калі далёкі хтось праз многа-многа часу нягучна скажа: ёсць! ў да занавескі знясілены прамень, акамянела вестка..

По-моему б)

Объяснение: