Паэма — від ліра-эпасу. Што ў ёй ад лірыкі і што ад эпасу?

Паэма (грэч. pоiеma, ад pоiео — тварыць) — вялікі па сваім памеры вершаваны твор, у якім важныя праблемы рэчаіснасці раскрываюцца адначасова эпічнымі (наяўнасць у творы сюжэта, персанажаў) і лірычнымі (вобраз лірычнага героя, шматлікія лірычныя адступленні) сродкамі. У ёй прысутнічаюць нярэдка і элементы драмы ў выглядзе скразнога напружана-канфліктнага дзеяння, маналогаў і дыялогаў. Падчас гэтыя элементы пераважаюць настолькі, што ўзнікае своеасаблівая разнавіднасць — драматычная паэма, якая будуецца, як і звычайная п’еса, у дыялагічнай форме («Адвечная песня», «Сон на кургане» Янкі Купалы). Разам з тым пэўная ліра-эпічная раўнавага ў паэме можа парушацца на карысць эпасу, і тады мы маем справу з эпічнымі паэмамі, або паэмамі-эпапеямі. Да іх належаць старажытнагрэчаскія «Іліяда» і «Адысея», асобныя рускія быліны, украінскія думы, «Слова пра паход Ігаравы», «Пан Тадэвуш» А. Міцкевіча, «Новая зямля» Якуба Коласа.

1) Пульс

2) Кубок

3) Вратарь

4) Лесенкой

8) Испания

9) Тактика

10) Газообмен

12) Олимпиада

15) Лапта

16) Трикол

19) Очко

21) Полёт

22) Старт