Раскажыце коратка пра сям’ю, вучобу, працу Цёткі.

Нарадзілася Алаіза Пашкевіч 15 ліпеня 1876 года ў вёсцы Пяшчына Шчучынскага раёна (Гродзеншчына) у шматдзетнай шляхецкай сям’і. Пасля дамашняга навучання ў 1884 годзе паступіла адразу ў 4-ы клас прыватнай гімназіі Прозаравай у Вільні. У 1901 годзе нейкі час працавала ў вёсцы хатняй настаўніцай. Але У 1902 годзе ў Пецярбургу трапляе на курсы выхавацелек і кіраўніц фізічнай адукацыі вядомага ў той час педагога, прагрэсіўнага грамадскага дзеяча прафесара П. Ф. Лесгафта

У час вучобы А. Пашкевіч у Пецярбургу аформіўся і дзейнічаў студэнцкі «Круг беларускай народнай прасветы і культуры» А. Пашкевіч была адной з яго ўдзельнікаў. Тады ж пачалася і яе літаратурная творчасць У 1904 А. Пашкевіч пераехала ў Вільню, дзе распачала актыўную прапагандысцкую работу, адначасова працавала фэльчаркай у Нова-Віленскай бальніцы. У 1904—1905 — дзяячка Беларускай сацыялістычнай грамады. Пад пагрозай арышту была вымушана ў 1905 на нейкі час пакінуць Вільню, але хутка вярнулася і прыняла ўдзел у выпуску першай беларускай газэты «Наша доля». Потым вымушаная эміграваць, едзе ў Галіцыю, дзе паступае (1905) на філасоўскі факультэтЛьвоўскага ўніверсытэту. Займаецца вывучэннем беларускага тэатра і фальклёру. Матэрыяльная незабяспечанасць, напружаная творчая праца абвастраюць хваробу лёгкіх. У 1908—1909 А. Пашкевіч жыве ў Кракаве, вучыцца ў Ягелонскім унівэрсытэце (да1911), пад чужым пашпартам наведвае Расейскую імпэрыю. У 1914 яна пачынае выдаваць у Мінску часопіс для моладзі «Лучынка». Каб паправіць здароўе, на некаторы час зноў выяжджае ў Фінляндыю і Швэцыю. У 1915 А. Пашкевіч прыкладае шмат намаганьняў для арганізацыі беларускіх школаў і настаўніцкіх курсаў у Вільні, дапамагае ў стварэнні прытулкаў, як сястра міласэрнасці даглядае хворых у тыфозным бараку. У 1916 у Лідзкім павеце лютавала эпідэмія тыфу. А. Пашкевіч засталася, каб дапамагчы хворым, але сама заразілася і памерла. Пахаваная ў Старым Двары пад Лідай.

гани

Объяснение: