Пра што распавядаюць першыя беларуска-літоўскія летапісы?

Найбольш ранні помнік беларуска-літоўскага летапісання — «Летапіс вялікіх князёў літоўскіх», напісаны ананім-ным аўтарам у першай палове XV стагоддзя. Храналагічна летапіс ахоплівае перыяд ад смерці вялікага князя Гедыміна ў 1341 годзе і да канца XV стагоддзя. Найважнейшы сюжэт хронікі — аповед пра праўленне яго нашчадкаў Альгерда і Вітаўта, але асноўная ўвага скіравана на барацьбу паміж Ягайлам Альгердавічам і яго дзядзькам Кейстутам Гедымінавічам.

Вызначаецца гэтымі асаблівасцямі і наступны з летапісаў — «Беларуска-літоўскі летапіс 1430—1446 гадоў», які ахоплівае гісторыю ўсходніх славян і літоўцаў ад IX да сярэдзіны XV стагоддзя. Тут падрабязна апавядаецца пра нядаўнія падзеі — паходы Вітаўта, бітву яго з татарамі на рацэ Ворскла, а галоўнае — пра самую, бадай, важную падзею ў гісторыі ўсіх усходніх славян — перамогу над нямецкімі крыжаносцамі пад Грунвальдам у 1410 годзе. Перамога пад Грунвальдам надоўга — да XX стагоддзя — спыніла захопніцкія імкненні нямецкай ваеншчыны. Умацавала яна і Вялікае Княства Літоўскае, якое раскінулася дзякуючы Вітаўту ад Чорнага мора да Балтыйскага. У летапіс уключаны некалькі твораў іншага жанру, сярод якіх вылучаецца «Пахвала вялікаму князю Вітаўту» — усхваляванае лірычнае слова, што ўслаўляла князя як мудрага і мужнага ўладара. У панегірычным (узвелічальным) слове выказана і асноўная ідэя ўсяго летапіснага зводу — погляд на ВКЛ як на вядучы цэнтр аб’яднання ўсіх усходнеславянскіх зямель.

так как говорит мужчина с черной бородой, а отвечает ему седов, можно сказать, что у седова борода рыжая. тогда у чернилина борода седая, т.к. рыжая у седова, а черной она у него быть не может. следовательно, у рыжечкина черная борода.