Краткое содержание степь. главные герои,о чём?

Из родного дома в город везут егорушку — мальчика лет девяти, чтобы отдать его в гимназию. вместе с ним едут  «два м-ских обывателя»  — купец кузьмичов, который является дядей егорушки, и священник отец христофор. кузьмичов и христофор едут продавать шерсть, а егорушку захватили по пути. на протяжении всего времени поездки мальчик получает новые впечатления, которые в ходе повествования чередуются с мыслями и комментариями автора. в этом и заключается сюжет повести, в которой все — степь, природа, люди описывается через восприятие егорушки. в «степи» некоторые черты характера и внешность героев описываются глазами егорушки. но когда требуется изобразить развернутую характеристику героев, то это делается от имени автора, который как бы передает более высокий уровень сознания.

Ірка — дзяўчынка дванаццаці гадоў. яна разам са сваімі бацькамі жыве ў бярэзаўцу. бацька іркі быў ляснік, і жылі яны ў лесе. гэта вельмі дзяўчынцы, бо яна вельмі любіла прыроду, з задавальненнем назірала за ёй. ірка была рослай дзяўчынкай, толькі вельмі худой. у яе былі доўгія і тоўстыя чорныя косы. апраналася яна часцей за ўсё ў «цёплую чорную матчыну хустку, старую фуфайку; на нагах буркі, пашытыя з суконак, на бурках — бахілы, склееныя з гумы, і слізкія-слізкія». дзяўчынка добра вучылася, была вельмі стараннай. яна магла б хадзіць у чацвёрты клас, але ў іх школе было толькі тры класы. каб паступіць у чацвёрты, трэба было ісці ў суседнюю вёску камена, якая знаходзілася вельмі далёка, і бацькі яе ў гэтым годзе адну не адпусцілі. ірка вельмі любіла прыроду, звяроў. яна не магла зразумець людзей, якія нішчылі прыроду. «ірка шкадуе лес і не любіць ні леспрамгасаўцаў з піламі, ні іхніх машын з прычэпамі і печамі, куды шафёры засыпаюць бярозавыя чуркі і перамешваюць іх жалезнымі качэргамі. не было б іх — не рэзалі б гэтулькі лесу». больш за ўсіх звяроў ірка любіла сваіх аленяў. яна карміла іх, даглядала. на дзяўчынку вялікае ўражанне аказаў учынак дарослых. ірка не магла зразумець, чаму ў дарослых людзей такія чэрствыя сэрцы. як можна забіць жывую істоту? дзяўчынка да апошняй хвіліны спадзявалася, што ўсе яе алені жывыя. яна шукала іх па ўсім лесе, а асабліва хацела ўбачыць рагатага. з-за гэтага яна захварэла на запаленне лёгкіх, ледзь не замерзла ў снезе. усю ноч дзяўчынка клікала сваіх аленяў. ірка — сапраўдны сябар. яна падтрымлівала ежай сваіх сяброў-аленяў, перажывала за іх лёс. чалавек, які мае такое чулае сэрца, ніколі не пакіне ў бядзе сваіх таварышаў.