Эссе на казахском "эффективные пути возраждения войлочного исскуства"

для окраски шерсти в различные цвета казахи вплоть до середины xix в. пользовались красителями, которые вываривали из различных растений, корней и минеральных солей. со второй половины xix в. в казахстан начали завозить анилиновые красители, которые постепенно вытеснили природные.

в изготовлении войлочных изделий принимали участие не только женщины одной семьи, но и жители аула.

первейшая необходимость в жизни кочевника – создание различных частей войлочного покрытия юрты, бывшей на протяжении ряда столетий основным жилищем казахов.

кроме того, из войлока делали потники (токым) под седла, шили войлочные головные уборы (калпак), плащи (кебенек), войлочные чулки для сапог (байпак), ухваты для казана (кол кап).

но основная масса войлочных предметов использовалась во внутреннем убранстве юрты, дома. эти предметы являлись образцами декоративно-прикладного искусства казахов

жүнді әр түрлі түстерге бояу үшін қазақтар хіх ғ. ортасына дейін түрлі өсімдіктерден, тамырлардан және минералды тұздардан пісірілген бояғыштарды пайдаланды. хіх ғасырдың екінші жартысынан бастап қазақстанға біртіндеп табиғи түрде ығыстырған анилин бояғыштары әкеліне бастады.

киіз бұйымдарын дайындауға тек бір отбасының әйелдері ғана емес, ауыл тұрғындары да қатысты.

көшпенді өмірдің ең басты қажеттілігі-бірнеше ғасырлар бойы қазақтардың негізгі баспанасы болған киіз үйдің киіз жамылғысының түрлі бөліктерін құру.

сонымен қатар, киізден тоқылған терілер, киізден бас киімдер (калпак), плащтар (кебенек), етікке арналған киізден жасалған шұлықтар (байпак), қазанға арналған құлаққаптар (қалпақ) жасалды.

бірақ киізден жасалған заттардың негізгі бөлігі киіз үйдің, үйдің ішкі жинағында қолданылған. бұл заттар қазақтың сәндік-қ өнерінің үлгісі болды

Мен анама көргенімді егжей -тегжейлі айтып бердім. мен арманның бірінші жазатынын сездім. қиын кезде көмектескеніңіз үшін мың алғыс. ағамнын əскерден келетініне барлығы қуанды. əсемнің сол оқиғаны əсерлі жеткізгені сонша, құлшынып тындаганымыз əлі есімде. айнұр ертен мұражайға бармайтынын ұстазына түсіндіріп айтты.